تاریخنگاری محلی مسلماننشینهای قفقاز جنوبی در سدههای 19 و 20م. : تحلیل تحولات محتوایی
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
- نویسنده سجاد حسینی
- استاد راهنما لقمان دهقان نیری حسین میرجعفری
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1392
چکیده
مسلماننشینهای قفقاز جنوبی در سدههای 19 و 20م. عرصه ظهور آثار تاریخنگاری محلی متعددی شد. این آثار در محدوده جغرافیایی و زمانی مذکور به دو بخش سنت قدیم و جدید قابل تقسیم است. سنت قدیم تاریخنگاری محلی مسلماننشینهای قفقاز جنوبی در سرتاسر قرن 19م. و اوایل قرن 20م. با الهامپذیری از سنتهای تاریخنگاری ایرانی-اسلامی رایج بود. این روند تا فروپاشی دولت روسیه تزاری تداوم داشت و پس از آن در دوران جمهوری نخست آذربایجان(1920-1918م.)، تحت تأثیر افکار ناسیونالیستی این دوره گذار، به تاریخنگاری ملی انجامید. سنت جدید تاریخنگاری محلی منطقه مورد مطالعه، در بعد از این دوره گذار و در دوران اتحاد جماهیر شوروی (1991-1920م.) و سپس در دوران استقلال مجدد جمهوری آذربایجان (1991م.) ظهور کرد. در این سنت، عناصر نوین دانش تاریخنگاری محلی، تحت تأثیر تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه و با بهرهمندی از تجارب تاریخنگاری ملی دوره گذار، شکل گرفت. این پژوهش بر آن است تا با بهرهمندی از روش تاریخی و شیوه تبیین توصیفی و تحلیلی، ضمن معرفی سنتهای قدیم و جدید تاریخنگاری محلی و همچنین آثار تاریخنگاری ملی دوره گذار مسلماننشینهای قفقاز جنوبی در سدههای 19 و 20م.، به بررسی دلایل ظهور و تحلیل تحولات محتوایی این آثار از منظر تحولات زبان، ساختار و شیوه تبویب، دلیل نگارش، قالب، میزان عینیت و ذهنیت، برخورداری از منابع و مآخذ و همچنین تأثیرپذیری و تأثیرگذاری در تاریخنگاری بپردازد.
منابع مشابه
ایران و کشورهای قفقاز جنوبی
جمهوری اسلامی ایران روابط نزدیک و دوستانه ای با جمهوری کوچک و مسیحینشین ارمنستان دارد. این درست در نقطه مقابل روابط ایران با جمهوری بهظاهر با اهمیتتر و شیعه مذهب آذربایجان است. اگرچه روابط نزدیک ایران با ایروان ارتباط زیادی با انزوای جغرافیایی و اقتصادی ارمنستان دارد، روابط غیرصمیمانه جمهوری اسلامی ایران با جمهوری آذربایجان نتیجه بدگمانی و نبود اعتماد بین دو طرف است. از نظر تاریخی، روابط وی...
متن کاملدولتسازی در قفقاز جنوبی: شکستها و موفقیتها
در این مقاله فرایند دولتسازی در جمهوریهای قفقاز جنوبی پس از استقلال آنها در سال 1991، تاکنون مورد بررسی قرار گرفته است. این کشورها افزون بر حل مسائلی که در فرایند سخت و پیچیده دولتسازی پیش می آید، ناگزیر هستند با مشکلات به جای مانده از دوره کمونیستی مثل اقتصاد متمرکز و ناکارآمد و مسائل قومی و مرزی مبارزه کنند، از این نظر، مسئولیت مضاعفی بر عهده رهبران آنها است؛ در حالی که در دو دهه اخیر ...
متن کاملکنشگری امنیتی روسیه در قفقاز جنوبی
با توجه به عضویت روسیه در شورای امنیت سازمان ملل متحد، قدرت هستهای، همجواری و درگیر بودن در عرصه گستردهای از جغرافیای جهان (از ژاپن، چین، آسیای مرکزی، خاورمیانه، دریای سیاه، شرق اروپا، تا حوزه بالتیک) و نیز امکان حمایت و تقویت نظامی گروهها و حکومتهای مختلف، هنوز هم تاثیرگذاری دوری و نزدیکی روسیه در مناطق مختلف جهان به ویژه در حوزه قفقاز جنوبی غیرقابل انکار است. مجموعهایی از منا...
متن کاملمعادلات قدرت در محیط امنیتی قفقاز جنوبی
در دهه پایانی قرن بیستم خلأ قدرت ناشی از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در کنار اختلافات سرزمینی برخی اقوام با صورتبندی متکثر قومیـمذهبی و فقدان توسعه سیاسی موجب شد منطقه قفقاز جنوبی با ساختاری آنارشیک شکل گیرد. منطقهای با سه جمهوری مستقل آذربایجان، ارمنستان و گرجستان، که با تداوم ناپایداری امنیتی همراه با عدم شکلگیری یک رژیم امنیتی مشترک نفوذ بازیگران منطقهای و بینالمللی را در روند تحولات م...
متن کاملچگونگی کاربری مولفههای امنیتی در قفقاز جنوبی
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، قفقاز جنوبی عرصه تهدیدها و چالشهای امنیتی متعدد بوده است. مناقشههای قومی و سرزمینی، بیثباتی سیاسی، نداشتن توسعه اقتصادی و اجتماعی، تهدیدهای فراملیتی و جرایم سازمانیافته و بالاخره رقابت قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای مهمترین چالشهای امنیتی در قفقازجنوبی است. وجود این چالشها و مسایل حادامنیتی، پیچیدگیهای امنیتی را برای قفقاز به ارمغان آورده...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023